BRICS dhe Afrika në botën multipolare në zhvillim
Nga Dr Kester Kenn Klomegah* [Eurasia Review; 18 gusht 2023 ]
Afrika e Jugut do të presë dhe kryesojë samitin e 15-të të BRICS (Brazili, Rusia, India, Kina dhe Afrika e Jugut) nga 22 deri më 24 gusht në Qendrën e Konventave Sandton (SCC) në Johannesburg, me qëllim për të diskutuar mbi një gamë të gjerë çështjesh të rëndësishme, duke përfshirë në tryezën e diskutimit anëtarësimin e ri, monedhën e përbashkët, parametra të ndryshëm të zhvillimit dhe sigurisë dhe arkitekturës institucionale.
Më shumë se 70 shtete do të marrin pjesë: 23 shtete kanë paraqitur aplikime formale për t’u bashkuar me grupin, gjë që nënkupton se ata në parim do të kontribuojnë në proceset në ndryshim dhe do të japin më tej forcën potenciale për ndryshime thelbësore gjeopolitike. Afrika e Jugut gjithashtu do të vazhdojë kontaktin e saj me liderët nga Afrika dhe Jugu Global. Sot, marrëdhëniet e BRICS me shtetet afrikane janë në rritje, gjë që është në interesin themelor të të dyja palëve, dhe kjo mund të ndërtohet dhe të ndiqet mbi parimet e barazisë, respektit të ndërsjellë dhe mosndërhyrjes në punët e brendshme të anëtarëve.
Në këto rrethana, anëtarët e rinj afrikanë do të mbështesin pjesërisht forcimin e botës shumëpolare në zhvillim. Ka shenja të dukshme që shtetet afrikane tani presin me padurim të largojnë tendencat neo-koloniale dhe qëndrimet shfrytëzuese nga Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e saj perëndimorë dhe evropianë, kështu që ata kanë shprehur bindje të lartë për krijimin e një miqësie të re të cilësisë së lartë dhe angazhimin për më shumë zhvillim konstruktiv të qëndrueshëm brenda Axhendës Afrikane 2063.
Profesor Nyu Haibin, Drejtor i Institutit për Studime të Politikës së Jashtme që vepron në kuadër të Institutit të Shanghait për Studime Ndërkombëtare, tha për mediat ruse se pritshmëritë kryesore nga ky samit lidhen me faktin se ai do të mbahet edhe një herë në kontinentin afrikan, duke kujtuar se ishte në jug. Afrika ishte e para që filloi zgjerimin e shoqatës, duke e lënë kështu të bëhet më përfaqësuese globalisht.
Sipas mendimit të tij, Afrika tani po tërheq gjithnjë e më shumë vëmendjen e bashkësisë ndërkombëtare përsa i përket çështjeve të saj ekonomike dhe politike. Kjo ka të bëjë veçanërisht me problemin e borxhit të vendeve afrikane, i cili është një çështje shqetësuese, theksoi Nyu. Meqenëse në kuadër të BRICS tani janë partnerët kryesorë tregtarë të shteteve afrikane, si dhe një burim investimesh, ato janë më të rëndësishme për zhvillimin e Afrikës. Kjo është çështja, e ardhmja qëndron tek ata. Ka indikacione se Afrika tani mbështetet më shumë se më parë në vendet e BRICS-së për zhvillim të qëndrueshëm
Raportet thonë se nuk ka një konsensus të qartë brenda vetë BRICS për çështjen e dhënies së vendeve të përhershme në Këshillin e Sigurimit të OKB-së, Brazilit, Indisë dhe Afrikës së Jugut. Për më tepër, pavarësisht përpjekjeve të BRICS për të nxitur reformat në Fondin Monetar Ndërkombëtar (FMN) dhe në Bankën Botërore, vendimet për çështjet kyçe në këto struktura janë ende në duart e SHBA-së dhe Evropës.
Afrika e Jugut beson se blloku mund të jetë “transformues” në përfaqësimin e këtyre kombeve, duke përfshirë ato nga Afrika që dëshirojnë të luajnë një rol në çështjet botërore dhe të sigurojnë përfitime për Jugun global. “BRICS ka fituar një pozitë shumë të rëndësishme në botë, me shumë në kontinente të ndryshme të botës sonë që kërkojnë të jenë pjesë e saj,” tha presidenti i Afrikës së Jugut, Cyril Ramaphosa, në Cape Town.
Tani pyetja themelore është se cilat janë shtetet afrikane këtu, çfarë lloj shije të veçantë kanë këto për të ardhmen e BRICS. Së pari, siç dihet, tema e samitit është “BRICS dhe Afrika: Partneriteti për Rritje të Përshpejtuar Reciprokisht, Zhvillim të Qëndrueshëm dhe Multilateralizëm Gjithëpërfshirës”, i cili portretizon shijen e parë.
Ministri i Punëve të Jashtme të Afrikës së Jugut, Naledi Pandor, tha se ndërsa disa vende të tjera kishin shfaqur interes, 23 kishin aplikuar zyrtarisht. Këto ishin Algjeria, Argjentina, Bangladeshi, Bahreini, Bjellorusia, Bolivia, Kuba, Egjipti, Etiopia, Hondurasi, Indonezia, Irani, Kazakistani, Kuvajti, Maroku, Nigeria, Shteti i Palestinës, Arabia Saudite, Senegali, Tajlanda, Emiratet e Bashkuara Arabe, Venezuela dhe Vietnami.
Sipas Pandor-it, interesi i përgjithshëm për t’u bashkuar me BRICS është rritur gjatë muajve të fundit dhe ky numër, në terma praktike, tregoi njohjen e BRICS, kryesisht duke mbrojtur dimensionin gjeopolitik të Jugut Global, dhe çfarëdo përfitimi që lidhen me anëtarësimin.
Në qershor 2023, ambasadori Mzuvukile Maqetuka, i cili ka qenë në këtë post aktual që nga viti 2021 në Federatën Ruse, theksoi disa pika në lidhje me botën multipolare në zhvillim në një intervistë gjithëpërfshirëse, se Afrika e Jugut është e përkushtuar ndaj neneve të Kartës së Kombeve të Bashkuara (OKB), duke përfshirë parimin se të gjithë anëtarët do të zgjidhin mosmarrëveshjet e tyre ndërkombëtare me mjete paqësore. Që nga fillimi i demokracisë në Afrikën e Jugut pothuajse 30 vjet më parë, ne kemi bërë thirrje për reformën e Kombeve të Bashkuara dhe organizatave shumëpalëshe për t’i bërë struktura të tilla më përfaqësuese, duke përfshirë përfaqësimin afrikan.
Afrika e Jugut është një shtet sovran, i qeverisur nga një kushtetutë demokratike dhe i përkushtuar ndaj zbatimit të vazhdueshëm të ligjit ndërkombëtar. Ajo do të vazhdojë të përmbushë detyrimet në lidhje me marrëveshjet dhe traktatet e ndryshme ndërkombëtare të cilat i kanë nënshkruesit, argumentoi ai seriozisht.
Me një popullsi prej 58 milionë banorësh, Afrika e Jugut është vendi i 25-të më i madh në botë. Afrika e Jugut mirëpriti dhe mbështeti plotësisht miratimin nga vendet afrikane të Marrëveshjes së Tregtisë së Lirë Kontinentale Afrikane (AfCFTA), e cila ne besojmë se do të kontribuojë jashtëzakonisht shumë në ndjekjen e integrimit ekonomik të kontinentit tonë drejt arritjes së vizionit tonë: Axhenda 2063 – Afrika që Duam.
Ministri i Marrëdhënieve dhe Bashkëpunimit Ndërkombëtar të Afrikës së Jugut, Dr Naledi Pandor, priti takimin më të fundit të Ministrave të Punëve të Jashtme dhe Marrëdhënieve Ndërkombëtare të BRICS më 1 qershor 2023 në Cape Town. Takimi afatmesëm dha një mundësi për Ministrat e Jashtëm të BRICS për të reflektuar mbi zhvillimet rajonale dhe globale. Takimit ministror i ka paraprirë takimi i Sherpave dhe Sous-Sherpave [Drejtuesve të komiteteve – përkth.] nga data 29 – 30 maj 2023 dhe delegacioni rus ka marrë pjesë në të gjitha këto takime në Cape Town, ministri Lavrov e ka udhëhequr delegacionin.
Si kryetare e BRICS, Afrika e Jugut praktikon politikën e angazhimit gjithëpërfshirës dhe ftoi 15 ministra të Jashtëm nga Afrika dhe jugu global në një takim “Miqtë e BRICS” të mbajtur më parë më 2 qershor 2023.
Por çfarë kemi ët re sot, cili është investimi i Afrikës së Jugut në BRICS? Si e vlerësojmë nivelin e zhvillimit, sigurinë ushqimore nëse BRICS kontrollon ato burime të mëdha natyrore dhe kapitalin njerëzor? Si e ka përdorur Afrika e Jugut, këto disa vite si i vetmi shtet afrikan në BRICS, anëtarësimin e saj për të lehtësuar dhe promovuar investimet nga BRICS në kontinentin afrikan.
Afrika e Jugut është mburrur me anëtarësimin e saj me pak ndikim, të paktën, në rajonin e saj të Afrikës Jugore.
Së bashku, Brazili, Rusia, India, Kina dhe Afrika e Jugut përfaqësojnë mbi 42% të popullsisë globale. Kjo është një pjesë mjaft e rëndësishme e popullsisë globale, por gjysma e popullsisë së përgjithshme të BRICS është ende e varfër dhe vazhdimisht jeton në kushte të këqija. Megjithatë, BRICS ka atë 42% të popullsisë globale dhe një territor të madh.
Afrika e Jugut ishte një shtesë e vogël në fund të grupit, për të shtuar një “kokë urëlidhëse në Afrikë”, thotë Charles Robertson, Kryeekonomist në Renaissance Capital. BRICS është shumë i vetëdijshëm për rëndësinë e kontributit në axhendën e zhvillimit të Afrikës. Më shumë shtete afrikane shprehin ndjenjën e arritjes automatike të zhvillimit më të lartë duke iu bashkuar BRICS. Hulumtimi para samitit tregon se jo të gjashtë shtetet afrikane kanë aplikuar zyrtarisht. Kërkimi i mëtejshëm i shpejtë ka zbuluar se Algjeria, Egjipti dhe Etiopia kanë paraqitur kërkesat e tyre për anëtarësim, por pozicionet e Nigerisë, Senegalit dhe Marokut janë ende të paqarta.
Peter Fabricius, Konsulent në Institutin për Studime të Sigurisë (ISS), një organizatë jofitimprurëse afrikane me seli e përfaqësi në Afrikën e Jugut, Kenia, Etiopi dhe Senegal, argumentoi se Egjipti ndoshta do të ishte ndër të parët që do t’i bashkohej, veçanërisht pasi tashmë është anëtar të Bankës së Re për Zhvillim të BRICS. Kajro është veçanërisht e interesuar në planet e BRICS për të zhvendosur më shumë tregti nga dollari amerikan në monedhat vendase – dhe madje ndoshta për të krijuar monedhën e vet.
Presidenti i Algjerisë Abdelmadjid Tebboune përfundimisht e sheh bashkimin si ndihmë për të krijuar një rend botëror më të barabartë, i cili do ta ndihmonte Algjerinë të distancohej “nga tërheqja e dy poleve”. Ministri i tij i Jashtëm shprehu së fundmi shpresat për nxjerrjen e përfitimeve tregtare. Këto pikëpamje zbulojnë keqkuptime të zakonshme rreth BRICS. Dy polet të cilave iu referua Tebboune – të cilat po rriten më tej për shkak të luftës në Ukrainë – janë qartësisht Perëndimi nga njëra anë dhe Rusia dhe Kina nga ana tjetër. Pra, BRICS vështirë se mund të quhet si palë asnjanëse.
Dhe duke parë BRICS si një përforcues të dobishëm tregtar humbet fakti që ai nuk është aspak një bllok tregtar. Pandor theksoi se vendet e BRICS kanë rreth 42% të popullsisë së botës dhe 30% të territorit të saj, 27% të PBB-së globale dhe 20% të tregtisë ndërkombëtare. Por vetëm rreth 6% e tregtisë totale të pesë anëtarëve është me njëri-tjetrin.
BRICS është megjithatë një klub i dobishëm ekonomik – më konkretisht përmes Bankës së tij të Re për Zhvillim, e cila tashmë ka huazuar 5.4 miliardë dollarë në Afrikën e Jugut për pesë projekte. Por, i parë gjeopolitikisht, BRICS është më pak një “kampion i jugut global” i paangazhuar, siç tha Pandor, sesa një alternativë ndaj një bote të dominuar nga perëndimi, siç thotë Tebboune – ose madje, më qartë, antiperëndimore.
Kjo është një çështje kritike. Pandor tha se Afrika e Jugut nuk ‘e shihte BRICS si pro-ruse apo antiperëndimore… Partnerët tregtarë të Afrikës së Jugut në Perëndim janë shumë, shumë të rëndësishëm për përparimin ekonomik të Afrikës së Jugut.’ Games gjithashtu nuk mendon se Nigeria do t’i bashkohej BRICS për të ndikuar në balancën globale të fuqisë kundër Perëndimit, pasi vlerëson të gjithë partnerët kryesorë tregtarë në mënyrë të barabartë.
Në anën tjetër të argumentit, Priyal Singh, Studiues i Lartë i Institutit për Studime të Sigurisë, thotë se motivimi për anëtarësimin në BRICS ndryshon edhe midis anëtarëve aktualë. “India, për shembull, vazhdimisht ka vënë në dukje ndjekjen e saj të “autonomisë strategjike” në skenën botërore; dhe një grupim më i fortë (ose i zgjeruar) BRICS përputhet me këtë objektiv të politikës
së jashtme. Ky është gjithashtu një rrëfim bindës për Brazilin dhe Afrikën e Jugut, me Pretorian që anon shumë në ndjekjen e një narrative më shumëpolare të rendit ndërkombëtar.
Pyetjet në lidhje me të ardhmen e BRICS-it me siguri do të jenë atje veçanërisht kur diskutohet një rend i ri botëror. Ky konfigurim gjeopolitik është në faza eksploruese, padyshim që synon të sjellë një bosht të ri, procesin e kërkimit të modeleve të reja nga shtetet e pakënaqur me politikën e Shteteve të Bashkuara dhe botën perëndimore e europiane. Algjeria, Egjipti dhe Maroku në Veri, dhe Etiopia dhe Kenia nga Lindja, Nigeria dhe Senegali në Afrikën Perëndimore.
Krahas kësaj Etiopia, sipas të gjitha standardeve, është një shtet me reputacion i vendosur në Afrikën Lindore. Ajo fiton gjerësisht nga këndvështrime të ndryshme. Për sa i përket politikës, Etiopia është vlerësuar me një model të shkëlqyer të demokracisë në Afrikë. Për përpjekjet e tij për t’i dhënë fund luftës 20-vjeçare midis Etiopisë dhe Eritresë, presidenti Abiy Ahmed u nderua me çmimin Nobel për paqen në vitin 2019.
Më e rëndësishmja, studimet kërkimore dhe disa raporte kanë dokumentuar vlerë shtesë të Etiopisë. Ajo mban flamurin e Afrikës, pasi kryeqyteti i saj Addis Abeba përfaqëson pikën qendrore për shumicën e organizatave rajonale dhe të huaja ndër vite. Etiopia dhe shumë shtete afrikane e konsiderojnë BRICS, në një masë të madhe, që vepron si një forcë lëvizëse, një forcë e re në zhvillim, për qeverisjen globale dhe për reformimin e rendit ndërkombëtar ekzistues.
Bashkimi Afrikan (AU) e ka selinë në Addis Abeba. Detyra kryesore e kësaj organizate kontinentale është mobilizimi dhe koordinimi i burimeve natyrore dhe njerëzore të disponueshme për zgjidhjen e problemeve ekzistuese dhe të shumëfishta në zhvillim brenda Afrikës. Disa ekspertë argumentojnë se UA ka brenda mandatit të tij dhe më tej, brenda sloganit “Problemet afrikane, zgjidhje afrikane” për të shfaqur pavarësinë përfundimtare praktike të kontinentit.
Etiopia dhe Kenia, dhe shumë shtete afrikane, më shumë se gjysmë shekulli që kur u shpall politikisht e pavarur nga “kolonializmi” apo çfarëdo tjetër, Afrika është paraqitur si një rajon i përfshirë nga varfëria e tmerrshme, madje në të kaluarën ka përfituar shumë nga ndihmat për zhvillim dhe mori ndihmë të konsiderueshme nga burime të ndryshme të jashtme. Anëtarësimi i Etiopisë dhe Kenias në BRICS mund të mos jetë më i mirë se ai i Afrikës së Jugut.
Nigeria aktualisht ka mbi 230 milionë banorë dhe mund të rrisë me lehtësi popullsinë e BRICS. Është një fuqi rajonale në Afrikë, pa dyshim një fuqi e mesme dhe në zhvillim në skenën ndërkombëtare. Ekonomia e Nigerisë është më e madhja në Afrikë. Sipas vlerësimeve të ndryshme, për frymë është 9,148 dollarë amerikanë (që nga viti 2022), që është më pak se Afrika e Jugut, Egjipti ose Maroku, por pak më shumë se Gana ose Bregu i Fildishtë.
Nigeria është një lider në Afrikë si një fuqi energjetike, treg financiar, në farmaceutikë dhe në industrinë e argëtimit. Pranë naftës, burimi i dytë më i madh i të ardhurave nga valuta për Nigerinë janë remitancat e dërguara në shtëpi nga nigerianët që jetojnë jashtë vendit. Nigeria ka një ekonomi me të ardhura të ulëta të mesme me një furnizim të bollshëm të burimeve natyrore.
Pavarësisht të gjitha këtyre kredencialeve ekonomike, autoritetet nigeriane thonë se nuk është prioriteti i tyre të kërkojnë anëtarësimin në BRICS në këtë moment. Ambasadori i Nigerisë në Rusi, profesor Abdullahi Shehu, u citua kohët e fundit të ketë thënë se bisedimet e pranimit nuk kishin filluar, por ai nuk përjashtoi anëtarësimin në të ardhmen. Megjithatë, Nigeria’s Guardian citon disa ekspertë që thonë se Nigeria nuk është gati për anëtarësim në BRICS. Ata thonë se i mungon sofistikimi ekonomik – duke përfshirë edhe pak për të eksportuar në vendet e tjera të BRICS përveç naftës. Gjithashtu, administrata e re reformiste Bola Tinubu ka shumë gjëra në pjatën e saj.
Prandaj, fakti logjik është se Senegali, i vendosur gjithashtu në Afrikën Perëndimore, dhe shumë shtete të tjera afrikane që dëshirojnë të bëhen BRICS, si pasojë nuk do të sjellin asgjë të pasur, por do të presin përfitime duke qenë anëtar të organizatës. Profesor Mohamed Chtatou argumenton se Afrika është padyshim kontinenti më i pajisur me burime natyrore. Me një sipërfaqe prej rreth 30.3 milionë kilometra katrorë, nëse përfshihen zonat ishullore, kontinenti mbulon rreth një të gjashtën e sipërfaqes së globit dhe një të pestën e masës tokësore të botës. Sot, ai është shtëpia e rreth 1.4 miliardë njerëzve.
Ai shpjegon se pasuria e Afrikës qëndron në tokën e saj. Kontinenti ka 24 për qind të tokës së punueshme në botë, megjithatë gjeneron vetëm 9 për qind të prodhimit bujqësor. Ajo është e paaftë të sigurojë sigurinë e saj ushqimore. Forcimi i unitetit afrikan ka qenë prej kohësh një synim i kërkuar që nuk është arritur kurrë.
Ndërsa nevoja për integrim rajonal dhe arsyet e dështimeve të së kaluarës kuptohen më mirë, po bëhen përpjekje të reja për të forcuar lidhjet ekonomike dhe politike midis shumë shteteve të kontinentit. Sfidat kryesore për arritjen e integrimit janë zgjerimi i tregtisë midis vendeve afrikane, ndërtimi i më shumë rrugëve dhe infrastrukturave të tjera, reformimi i institucioneve rajonale, rritja e transparencës dhe pjesëmarrjes publike dhe koordinimi më i ngushtë i nismave të sektorit privat dhe publik.
Sipas profesor Mohamed Chtatou, integrimi ka shumë përfitime. Kërkimi për t’u anëtarësuar në organizata ndërkombëtare si dhe shprehja e dëshirës për të marrë përfaqësim në këto organizata ndërkombëtare ka përfitime. Por sfida kryesore është se rekordi i integrimit rajonal në Afrikë është deri më tani i dobët dhe shumë aleanca rajonale karakterizohen nga iniciativa të pakoordinuara, konflikte politike dhe pak tregti ndërrajonale. Megjithatë, analistët vërejnë se disa nga faktorët e jashtëm dhe të brendshëm që kanë penguar integrimin e Afrikës në të kaluarën janë ulur disi në vitet e fundit, dhe për këtë arsye ka bazë për optimizëm të kujdesshëm.
Vlen të theksohet këtu se afrikanët duhet të mësojnë nga dështimi i nismave të tyre të mëparshme. Shumë avokatë të integrimit tani po marrin një qasje më pak ambicioze dhe më praktike. Sipas këndvështrimit të tyre, Afrika duhet të bashkohet jo vetëm për të forcuar praninë e saj në skenën botërore, por edhe për të adresuar nevojat praktike të popullit të saj. Afrika është shtëpia e një popullsie në rritje, burimeve të bollshme natyrore dhe një ekonomie që po zgjerohet me shpejtësi, kështu që sigurisht që ka potencialin të luajë një rol të rëndësishëm në formësimin e së ardhmes së botës. Si rezultat, shumë fuqi të mëdha, duke përfshirë Kinën, Shtetet e Bashkuara, Evropën dhe Rusinë, janë të interesuara për të siguruar akses në këto burime.
Nëse konfirmohet ngadalësimi ekonomik global, i ndjekur nga ndërprerje të mëdha financiare dhe makroekonomike, një pjesë e madhe e zgjidhjes do të ishte mbështetja në kontinentin afrikan. Kjo është në fakt ajo që mund të shihet në investimet masive të bëra nga Kina, India dhe Rusia (BRICS), të cilat e kanë kuptuar se sa e rëndësishme është kjo për të ardhmen e tyre.
Me pak fjalë, profesor Fyodor Lukyanov, Kryetar i Presidiumit të Komisionit Rus për Mbrojtjen dhe Politikën e Jashtme, Drejtor i Kërkimeve në Klubin e Diskutimit Valdai dhe redaktor i revistës së Çështjeve Globale të Rusisë, beson se nuk ka absolutisht asnjë qëllim për të ndërtuar një front të unifikuar kundër Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimin Evropian. Thjesht, BRICS nuk duhet, absolutisht të shihet si organizatë antiperëndimore. Dhe që BRICS si parazgjedhje nuk është konfrontuese, nuk ka asnjë qëllim për të kundërvepruar me Perëndimin, por për ta anashkaluar atë.
Në analizën tonë dhe nga këndvështrime të ndryshme, Afrika si një grup i madh vendesh me interesa të ndërthurura dhe kundërshtuese, mund të shërbejë edhe si model i tablosë së ardhshme globale dhe si njësi e fortë në këtë botë. Pavarësisht gjithë kësaj, Afrika ka pikat e forta dhe të
dobëta të saj bazuar në histori, por balanca është pozitive në këtë botë të re. Shumica e suksesit të mundshëm varet nga vetë vendet afrikane dhe aftësia e tyre për të ndërtuar marrëdhënie me fuqitë e jashtme mbi baza racionale dhe të llogaritura në botën aktuale.
Në Afrikë, çdo anëtar i BRICS do të ketë axhendën e vet, nuk pritet asnjë koordinim. Por më pas, Afrika përfaqësohet në BRICS nga Afrika e Jugut. Dhe do të ishte detyrë e natyrshme për Afrikën e Jugut të promovonte axhendën afrikane në këtë grup. Sigurisht, çdo anëtar i BRICS ka hierarkinë e tij të interesave, gjë që është normale.
BRICS aspiron të luajë një çështje më të madhe ndërkombëtare dhe Afrika po rritet në sferën e interesit në tërësin e tij si një pjesë thelbësore e botës, ky kombinim qëndron në faktin se ekziston një fushë për interesa të përbashkëta. Për sa i përket konfrontimit me Perëndimin, në të vërtetë nuk ka një qëllim të tillë për BRICS. Por një vështrim më i kujdesshëm i tendencave ndërkombëtare dhe shpejtësisë me të cilën sistemi i mëparshëm ndërkombëtar shembet dhe konkurrenca e përgjithshme përhapet, me kompleksitetet dhe kontradiktat, është vërtet e vështirë të parashikohet menjëherë se si situata ndërkombëtare dhe qëndrimi i BRICS, së bashku me anëtarët e tij të rinj. dhe miqtë e Afrikës, do të evoluojnë në vitet në vijim. [Përktheu: ISHGJ]
___________________
* Dr Kester Kenn Klomegah është një studiues i pavarur dhe një konsulent politikash për çështjet afrikane në Federatën Ruse dhe Bashkimin Euroaziatik. Ai ka fituar çmime mediatike për nxjerrjen në pah të diplomacisë ekonomike në rajon me Afrikën. Aktualisht, Klomegah është një Përfaqësues Special për Afrikën në Bordin e Këshillit të Tregtisë dhe Zhvillimit Ekonomik Rus. Atij i pëlqen të udhëtojë dhe të vizitojë vendet historike në Evropën Lindore dhe Qendrore. Klomegah është një kontribues i shpeshtë dhe i pasionuar i Eurasia Review.
