Lideri i qytetarëve evropianë, Weber, e quajti partinë polake në pushtet armikun më të madh të Gjermanisë!
Zoran Meter [Geopolitika News, Zagreb, 9 gusht 2023]
Dihet prej kohësh që Gjermania dhe Polonia historikisht nuk përputhen me njëra-tjetrën dhe se marrëdhëniet gjermano-polake nuk janë shumë shembullore për sa i përket fqinjësisë së mirë. Siç dihet, tensionet mes Berlinit dhe Varshavës u krijuan më tej pas fillimit të luftës në Ukrainë, kur autoritetet polake kritikuan ashpër qeverinë e kancelarit Olaf Scholz për reagimin e ngadaltë dhe të pamjaftueshëm në dhënien e ndihmës ushtarake dhe financiare Ukrainës, ndërsa Qeveria e mëparshme gjermane e kancelares Angela Merkel u akuzua jashtëzakonisht ashpër për “tradhti ndaj vlerave euroatlantike” për shkak të bashkëpunimit të saj të madh ekonomik (kryesisht energjetik) me Rusinë.
Për më tepër, marrëdhëniet gjermano-polake janë lënë në hije në muajt e fundit nga kërkesat gjithnjë e më të shpeshta nga zyrtarët e lartë polakë që Gjermania t’i paguajë dëmshpërblime të mëdha të luftës Polonisë për rolin e saj në Luftën e Dytë Botërore, e cila rregullisht shkaktonte (dhe ende shkakton) shqetësim në Berlin. Berlini tutje konsideron se Varshava është kompensuar më shumë e me të drejtë në proceset e pasluftës, pra përmes marrëveshjeve të arritura në atë kohë, duke përfshirë kompensimet territoriale – dhe se ai nuk dëshiron të flasë fare për këtë temë.
Megjithatë, duket se karburantin e vërtetë për zjarrin e marrëdhënieve gjermano-polake e ka shtuar kreu i fraksionit më të madh partiak brenda Bashkimit Evropian (Parlamenti Evropian) – Partia Popullore Evropiane (ose Partia Popullore), Manfred Weber. Ai është një anëtar i rangut të lartë i ish-partisë gjermane në pushtet CDU nga epoka e kancelares së mëparshme, Angela Merkel.
Weber së fundmi, në një intervistë për televizionin gjerman ZDF, ka sulmuar ashpër partinë polake në pushtet Pravo i Pravda (PiS), duke pohuar shqeto:
“PiS në Poloni është armiku ynë dhe ne do të luftojmë kundër tij!” … “Ligji dhe Drejtësia” nuk ndryshon nga “Alternativa për Gjermaninë” (AfD – një parti e ekstremit të djathtë, popullariteti i së cilës në Gjermani është rritur në mënyrë dramatike javët e fundit dhe që tani është në vendin e dytë, menjëherë pas partive të bashkuara, d.m.th. blloku CDU/CSU, dhe sipas sondazheve të fundit, ka kaluar edhe mbi CDU, e parë si parti e pavarur politike!, vërejtje e autorit GN.)) dhe partinë franceze të “Fronti Nacional” nën udhëheqjen e Marine Le Stilolaps.
Weber beson se të tre partitë politike të përmendura nuk respektojnë “shtetin e ligjit” dhe se për këtë arsye ato duhet të ndalohen.
Reagimet nga Polonia
Reagimet nga Polonia ndaj këtyre deklaratave të Weber nuk u desh të priteshin gjatë. Këtu janë disa nga komentet:
“Kur gjermanët duan të na thonë se si duhet ta ndërtojmë atdheun tonë, gjithmonë mendoj për Rajhun e Tretë dhe Hitlerin. Kur dëgjoj gjëra të tilla nga goja e gjermanëve, dridhem.
Gjermanët duhet të përmbahen nga sulme të tilla, sepse ata ende nuk e kanë përballuar Luftën e Dytë Botërore me më shumë se 5 milionë polakë të vrarë. Tani ai do të luaj këtu “fuehrerin e tij të opozitës”?” – tha përfaqësuesi polak Marek Susky.
“Deklarata e Weberit – edhe për një gjerman – është shembulli i fundit i arrogancës! Ajo paraqet shkeljen e të gjitha rregullave të politikës europiane. Polonia në NATO, në BE, bashkëpunon me shumë partnerë të huaj, përfshirë Gjermaninë, për të gjitha çështjet, dhe papritmas një politikan kyç gjerman shpall luftë të hapur kundër qeverisë polake? Dhe kjo gjatë agresionit rus?” – tha Beata Szydlo, deputete e Parlamentit Evropian dhe ish-kryeministre e Polonisë.
Nënkryetari i Ministrisë së Jashtme polake Pavel Jablonsky tha si vijon:
“Sot, politikani më i rëndësishëm i Partisë Popullore Evropiane e quan drejtpërdrejt qeverinë e PiS një armik ndaj të cilit duhet luftuar. A mendoni se Platforma Qytetare (polake) do të reagojë – apo, si zakonisht, do t’u bashkohet kolegëve/parimeve/sponsorëve gjermanë?” Ai aludoi për ish-kryeministrin polak dhe kandidatin aktual të kësaj partie në zgjedhjet e ardhshme presidenciale polake, Donald Tusk.
Për shkak të situatës së re, të mërkurën, më 9 gusht, kryeministri polak Mateusz Morawiecki ftoi në një diskutim liderin e Partisë Popullore Evropiane, Manfred Wernr.
Përfundimi
A do të ndryshojë diçka kjo bisedë (nëse do të ndodhë një pjesë e saj) në marrëdhëniet aktuale mes dy vendeve fqinje? Unë do të thoja – e vështirë.
Domethënë, të dy vendet janë të rënduara jo vetëm nga një histori komplekse e ndërsjellë (e cila është më pak e rëndësishme), por edhe nga dëshira për të realizuar interesat e tyre kombëtare ose shtetërore (që është shumë më e rëndësishme) në kontekstin e një ndryshimi të plotë në rajon dhe në nivel evropian) dhe rrethanat gjeopolitike globale. Në këtë rast, Berlini dhe Varshava në fakt po luftojnë (nga pozicioni i vasalëve) për “simpatinë” më të madhe të mundshme nga Uashingtoni në kuptimin që ata do të jenë ata që në të ardhmen do të sigurojnë më së miri gjeopolitikën, gjeosigurinë dhe gjeoekonominë amerikane, se ata do ët jenë përçuesit e interesave të tyre në tokën evropiane, dhe në këmbim do të korrin dividentët më të mëdhenj nga SHBA.
Nga ana tjetër, Uashingtonin nuk e shqetëson shumë ky zhvillim i marrëdhënieve gjermano-polake. Për më tepër! Një Poloni definitivisht e besueshme mundet sa herë që dëshiron të krijojë presion shtesë mbi Berlinin dhe të frenojë orekset e mundshme të tepruara politike dhe ekonomike.
Shtetet e Bashkuara thjesht nuk i besojnë shumë Gjermanisë (dhe në këtë nuk është aspak e vetme në Evropë), dhe është një konkurrent ekonomik shumë më i madh se Polonia. Nga ana tjetër, Polonia është garantuesi i tyre më i sigurt për vazhdimin afatgjatë të politikës evropiane antiturke dhe në këtë kontekst shumë lehtë mund ta mbajnë nën kontroll, se Gjermanin, siç dëshmohet nga refuzimi përfundimtar i fundit ndaj SHBA-ve dhe kërkesave të shpeshta polake për të hyrë në territorin e saj të vendosë armë bërthamore amerikane me qëllim parandalimin e interesave gjeopolitike të Rusisë në perëndim.
Uashingtoni nuk ka nevojë për një shtrëngim maksimal dhe me rrezikshmëri të lartë të marrëdhënieve të sigurisë ushtarake me Moskën. Është e mjaftueshme që ai të mbajë tensione të larta politike dhe të kufizojë sa më shumë bashkëpunimin ekonomik midis Evropës dhe Rusisë, ku Bashkimit Evropian do t’i duhet të përballojë kostot financiare të luftës së Ukrainës dhe rindërtimit të pasluftës për një kohë të gjatë, ndërsa SHBA do të kujdeset për “ombrellën e sigurisë” mbi të gjithë. Natyrisht, përmes blerjes së armëve të sofistikuara dhe të shtrenjta amerikane në kurriz të prodhuesve evropianë që tashmë janë në telashe të mëdha.
Dhe për të përfunduar me Manfred Weber. Përpjekja e tij për të zhvendosur fajin për dështimet e vetë Gjermanisë – çmimi përfundimtar i së cilës nuk është ende në horizont, por tashmë dihet se do të jetë shumë i shtrenjtë – mbi Poloninë nuk është as e këndshme dhe as në kohën e duhur.
Dialogu (apo llogaritja, siç doni ju) me Poloninë në kuptimin e përpjekjes për të mbrojtur interesat kombëtare gjermane në rrethanat e reja gjeopolitike të nxehta, duhet të ishte reaguar shumë më herët, dhe mbi të gjitha nga vetë lidershipi gjerman dhe jo nga ndonjë europolitikan me ndikim. Por qeveria e kancelarit Olaf Scholz thjesht nuk kishte forcën, e lëre më vullnetin për një gjë të tillë. Historia e rënduar gjermane nga shekulli i 20-të sigurisht që luajti rolin e saj në këtë kuptim, por aspak vendimtar.
Shembulli më i mirë për këtë vjen nga Japonia, e cila gjithashtu u mposht keq dhe u poshtërua në Luftën e Dytë Botërore, plotësisht në varësi të SHBA-së, e cila, pavarësisht kësaj, arriti të luftojë për një pozicion shumë më të favorshëm për mbrojtjen e interesave të saj kryesore kombëtare. në luftën globale gjeopolitike të treshes SHBA-Rusi. Kina është e paprecedentë në krahasim me Gjermaninë. [Përktheu: ISHGJ]
