Situata ushtarake e Ukrainës: Plani i ri i rekrutimit militarizon më tej Rusinë
Nga Dr Can Kasapoğlu [Hudson Institute ]
1. Plani i ri i rekrutimit i Putinit e militarizon më tej Rusinë
Duma e Shtetit Rus votoi për rritjen e moshës maksimale për rekrutim nga 27 në 30, duke siguruar më shumë fuqi punëtore të disponueshme për përpjekjet luftarake të Rusisë. Masa do t’i mundësojë Kremlinit të plotësojë forcat e tij që marrin pjesë në pushtimin e Ukrainës pa nisur një mobilizim tjetër.
Ligji i ri ndalon të apostrofuarit të largohen nga Federata Ruse pasi të marrin njoftimin zyrtar të regjistrimit, ndërsa një legjislacion shoqërues rrit gjobat për ata që nuk respektojnë draftin. Këto rregullore të reja janë krijuar për të parandaluar që meshkujt në moshë të shërbimit të ndërmarrin një eksod masiv nga Rusia, siç bënë vjeshtën e kaluar.
Kremlini ka rritur fuqitë e tij të mbikëqyrjes për të zbatuar atë në përputhje me urdhrat e tij. Disa muaj më parë ajo miratoi një sërë masash të quajtura “gulag dixhital” në lidhje me kampet famëkeqe të punës të epokës së Stalinit. Këto masa përditësuan bazën e të dhënave të Moskës për qytetarët e moshës ushtarake dhe e bashkuan atë bazë të dhënash me thirrjet dhe draft-urdhrat e fundit. Shërbimet ruse të sigurisë kanë rritur gjithashtu shtimin e tyre tashmë të përhapur të kamerave dhe sistemeve të njohjes së fytyrës në të gjithë vendin dhe në kontrollet kufitare.
Rregullore të tjera të miratuara së fundi i pajisin guvernatorët rusë me autoritetin për të formuar milici rajonale gjatë kohës së mobilizimit dhe ligjit ushtarak. Këta paraushtarakë do të kenë për detyrë të gjuajnë skuadrat e armikut pas linjave ruse dhe të kapin dronët armiqësor. Bastisjet e fundit në Belgorod ka të ngjarë të shtynë autoritetet ruse të marrin kundërmasa të tilla të forta në ambientet e yotërimit të tyre, qoftë edhe në shtëpi.
Këto masa rekrutimi dhe mbikëqyrjeje janë të këqija për Ukrainën dhe Perëndimin. Një valë e re e hartuesve do t’i lejojë Kremlinit të ruajë raportet e tij të favorshme forcë-për-forcim dhe forcë-terren, dy parakushtet kryesore për një ekuilibër të favorshëm
fuqie në fushën e betejës. Të marra së bashku, pjesët e reja të legjislacionit manifestojnë qëllimin e elitës ruse për të rraskapitur ushtarët e Ukrainës – dhe vullnetin e Perëndimit për t’i mbështetur ata.
2. Wagner vendos detashmente luftarake në hendekun Suwalki
Kryeministri polak Mateusz Morawiecki njoftoi këtë javë se qeveria e tij kishte marrë njoftimin përkatës nga inteligjencia që tregon se mercenarët pro-rusë të Wagner-it po vendosen pranë hendekut Suwalki, kufiri 40 milje i gjatë midis Polonisë dhe Lituanisë që shërben gjithashtu si një pikë me rënëdsi jetike strategjike që ndan Bjellorusinë nga Ekklava ruse e Kaliningradit. Rreth 100 nga 5000 veta të personelit të Wagner-it që operojnë në Bjellorusi, janë tani të stacionuar atje.
Hendeku Suwalki është pikëmbështetja mbi të cilën kthehet planifikimi i mbrojtjes i NATO-s në rajon. Është e vetmja rrugë tokësore që lidh shtetet baltike me pjesën tjetër të Evropës aleate të NATO-s, kështu që nëse sulmet ruse nga Bjellorusia dhe Kaliningrad do të kalonin hendekun, Lituania, Letonia dhe Estonia do ta gjenin veten të rrethuar plotësisht brenda territorit rus dhe bjellorus. Raportet e lëshuara më parë për stërvitjet e NATO-s kanë sugjeruar se një veprim i tillë mund të sjellë ushtrinë ruse në periferi të Talinit dhe Rigës brenda 60 orëve.
Ndërsa urtësia ushtarake konvencionale sugjeron se vetëm 100 luftëtarë nuk përfaqësojnë asnjë kërcënim të rëndësishëm, Wagner-i është një forcë e paparashikueshme që nuk i përmbahet gjithmonë konventave të strategjisë ushtarake. Vendosja e tij është ndoshta lidhja e parë në një seri provokimesh të ardhshme të krijuara për të përshkallëzuar situatën dhe testuar reflekset e Perëndimit. Vlerësimet strategjike të komunitetit politik të NATO-s i përshkruajnë Forcat e Armatosura Bjelloruse si elementët më të dobët të çdo plani ushtarak rus që rrotullohet rreth hendekut Suwalki. Por, siç kanë detajuar botimet e mëparshme të këtij raporti, Wagner-i tani po drejton një program gjithëpërfshirës trajnimi për formacionet luftarake elitare të ushtrisë bjelloruse, të cilave ata u janë të bashkangjitur deri në nivelin e kompanisë.
Ky zhvillim, së bashku me vendosjen e armëve taktike bërthamore dhe sistemeve të tjera të avancuara të armëve nga Rusia në Bjellorusi, tregon se Kremlini synon ta kthejë atë
vend në një shtet garnizon në kufijtë e NATO-s. Lëvizja e Wagner-it pranë Gap Suwalki duket e projektuar për asgjë më pak.
3. Ukraina kundërgodet me dronë
Më 30 korrik, zvarritjet e dronëve ukrainas shkaktuan dëme të konsiderueshme në rrokaqiejt në zonën luksoze të biznesit të Moskës. Sulmi shënoi shembullin e pestë të sistemeve ajrore pa pilot të vërejtur mbi kryeqytetin rus që nga 3 maji, kur dy dronë tentuan një sulm të bujshëm në Kremlin. Në fillim të korrikut, forcat ruse kapën gjithashtu disa dronë të destinuar për objektiva në një bazë ajrore ruse pranë Kubinka-s. Në momentin e shkrimit, burimet ruse të Telegram-it raportonin një tjetër sulm që po ndodhte në kryeqytet.
Këto sulme zbulojnë qëndrueshmërinë e Ukrainës në hartimin e një pengese asimetrike të goditjes me rreze të gjatë për të adresuar një nevojë që aktualisht nuk plotësohet nga ndihma ushtarake perëndimore. Inteligjenca me burim të hapur sugjeron se Ukraina ka përdorur shpesh dronin UJ-22 të UKRJET për të kryer sulme të mëparshme dhe madje ka bashkëpunuar me influencuesit e mediave sociale për të mbledhur fonde për sisteme të tilla. Kohët e fundit, Ihor Lachenkov, një bloger i shquar ukrainas, mblodhi 500,000 dollarë për projektin Beaver Drone, i cili synon të prodhojë municione të egra me krahë të vegjël të veçantë dhe një rreze operative prej 1,000 kilometrash. Disa burime të inteligjencës me burim të hapur i besojnë dronëve Beaver, dke pohuar se ata janë përdor për sulmet e fundit në Moskë.
Parandalimi i goditjes me rreze të gjatë veprimi të Ukrainës nuk është i kufizuar në municionet tradicionale joshëse. Duke marrë shenjat e saj nga ushtria ruse, Ukraina tani po modifikon raketat e mbrojtjes ajrore për t’u përdorur si armë sulmi tokësor. Inteligjenca e disponueshme sugjeron se ushtria ukrainase tani mund të përdorë sistemet strategjike SAM (raketë tokë-ajër) S-200 për t’u kundërpërgjigjur ndaj objektivave ruse. Edhe burimet ruse e kanë konfirmuar këtë prirje, duke pretenduar se S-200-shat e modifikuar të Forcave të Armatosura të Ukrainës kanë shënjestruar urën Kerç në Krimenë e pushtuar.
4. Përditësimi i fushëbetejës: Një fazë e re në shtytjen e Ukrainës, pa përparim në horizont
Kohët e fundit, Forcat e Armatosura të Ukrainës kanë zëvendësuar Korpusin e 9-të me Korpusin e 10-të në fushën e betejës. Zëvendësimi, respektivisht këmbimi i formacioneve të rraskapitura luftarake është një praktikë e zakonshme dhe ka kuptim në një përpjekje kundërsulmuese që ka prodhuar përfitime të kufizuara territoriale në kurriz të viktimave në rritje. Megjithatë, ndërsa Korpusi i 10-të ka sjellë njëfarë vrulli në fushatë, ushtria ukrainase tani është pa formacione të mëdha rezervë në shkallët e pasme.
Me Korpusin e 10-të që drejton sulmin përgjatë boshtit kryesor të Orikhiv-it, ushtria ukrainase po shtyn tani në Robotyne, e cila është në skajin më të përparmë të linjës së parë të mbrojtjes së Rusisë. Përgjatë boshtit mbështetës të sulmit Velyka Novosilka, formacionet luftarake ukrainase thuhet se kanë çliruar Staromaiorske, megjithëse kanalet ruse Telegram vazhdojnë ta quajnë qytetin një fushë beteje të kontestuar.
Forcat ruse janë ende duke hetuar mbrojtjen e Ukrainës përgjatë boshtit Kupyansk. Burimet zyrtare ruse dhe ukrainase konfirmojnë se luftimet atje nuk kanë rezultuar në ndryshime të mëdha territoriale. Në këtë rajon, ushtria ruse po kërkon të zmbrapsë formacionet luftarake ukrainase përtej lumit Oskil, për të larguar Ukrainën nga veprimi i saj kryesor në jug.
Raporti i Situatës Ushtarake të Ukrainës i Institutit Hudson nuk parashikon ndryshime të afërta në gjeometrinë e fushëbetejës, me një konflikt të stërzgjatur që ka gjasa të vazhdojë për kohë të papërcaktuar.
_________________________
Rreth autorit: Can Kasapoğlu është një studiues i lartë në Institutin Hudson.
