Integrim rreth vlerave dhe interesave përbashkuese
[Mësim nga historia]
Nga Mailinda Zeneli
“Oda Ekonomike Amerikane në Kosovë kërkon urgjentisht nga Qeveria e Republikës së Kosovës që të rishqyrtojë masat që kufizojnë importet nga Serbia, pasi importet e kompanive amerikane në Serbi, po pakësohen me ritëm alarmues.” – Kosova Press.
E njëjta oligarki amerikane, që investon fuqishëm në Serbi, madje edhe në prodhimin e armëve, jo vetëm ka investime tejet të papërfillshme në Kosovë, por ndërhyn hapur në politikën e brendshme duke e trajtuar Kosovën si protektoratin e vet. Serbia është i vetmi vend fqinj që nuk njeh integritetin territorial dhe sovranitetin e Kosovës, ndaj refuzimi i produkteve serbe mbetet siguri kombëtare deri në njohjen reciproke.
Diktati i hapur prej kolonizatorësh i Europës dhe Amerikës, së fundmi edhe urdhri brutal i Sekretarit të Përgjithshëm të NATO-s për të ndalur forcërisht policinë speciale të ushtrojnë sovranitet në Veri, janë dëshmi të forta se Perëndimi, veçanërisht Amerika, e shohin Veriun dhe vetë Kosovën, njësoj si paraardhësit e tyre gjatë LDB-së, si kolateral, një viktimë destin në shërbim të interesave të tyre strategjike.
“E vetmja mbrojtje kundër botës është njohja e saj mirë”. Nën emër të ekzistencës sonë kombëtare duhet që të vërtetat e mëdha t’i themi gjithnjë e më hapur.
Lëshimi nga Perëndimi, gjatë në kohë, i vlerave demokratike dhe të sundimit të së drejtës, zëvendësimi i tyre me interesa të zgjerimit ekspansionist ka sjellë realitetin e pandryshueshëm të një rendi të ri botëror. BRICS është dëshmi e një bote bipolare apo edhe multipolare, tashmë të pakthyeshme.
Në prag të rikonfigurimit botëror fuqitë globale kërkojnë viktimën e rradhës. Kosova i plotëson kushtet, është shteti më i ri. Historia kërkon të përsëritet.
Në dilemën e sotme ekzistenciale dhe historike nuk ka rrugë të mesme. Në njërën anë janë kolaboracionistët, që zgjedhin makiavelisht “aleatët”, “miqtë”, dorëzimin butë të Kosovës, ndërsa në krahun tjetër janë patriotët, që zgjedhin qëndresën, sakrificën e vrazhdë.
Qëndresa e sotme e Kosovës përfaqësohet politikisht, si kurrë më parë, me qeverisjen thellësisht qëndrestare të VV-s. Pa synuar të hyj në detaje, në një vështrim në makro po veçoj dy-tre nga arritjet kryesore të kësaj qeverisje.
1. Integrimi rreth vlerave dhe interesave përbashkuese
Ngrehina, ku qeverisja e VV-s “strehon” Kodin Politik Normativ të vet është Demokracia Funksionale si sistem politik. Brenda këtij organizimi politik gjallojnë shëndetshëm dhe këndellen një mori e tërë normash, ligjesh, vlerash dhe procesesh shoqërore, pjesë e së cilës është edhe procesi i integrimit struktural të shoqërisë (shtresat e ndryshme ekonomike, diversiteti i gjerë i komuniteteve etj) rreth vlerave dhe interesave përbashkuese, një rrugëtim që siguron kohezion të qëndrueshëm shoqëror.
Përmirësimi i ndjeshëm i sistemit zgjedhor, që e ka bërë më të sigurt dhe më gjithëpërfshirës, hapja e ekonomisë duke përfshirë gjerësisht shoqërinë në interesa konkrete ekonomike, forcimi dhe rikthimi i pronës publike të grabitur, përforcimi i kuadrit ligjor në mbrojtje të pronës private, marrja nën “mbrojtje” nga shteti të biznesit të vogël, kryesisht atij familjar, lufta antikorrupsion etj, të gjitha janë një tërësi vlerash dhe interesash përbashkuese, dëshmi e një demokracie funksionale të bërë realitet vetëm në dy vite qeverisje të VV-s.
Në luftën e vjetër sa vetë bota të elitës globale me popujt, demokracia mbetet sistemi i vetëm politik që mbron jetën, lirinë dhe dinjitetin e individit e të mbarë popujve. Është ky interes ekzistencial pse Demokracia si sistem politik duhet mbrojtur aksiomatikisht dhe me çdo çmim.
2. Siguria kombëtare
Pavarësisht sfidave të skajshme dhe moshës tejet të re Siguria Kombëtare është një nga sektorët me arritjet më të vrullshme në qeverisjen e dy viteve të fundit.
Krahas strukturimit ende në proces, eksperiencës profesionale relativisht të re, ushtria, policia, shërbimi informativ, tri strukturat kryesore të Sigurisë Kombëtare, veçanërisht me aksionet në Veriun e Kosovës, në zonat kufitare apo në aksionet e kundërzbulimit, kanë treguar përgjegjshmëri, përkushtim, disiplinë dhe organizim. Është ky kohezion vlerash dhe rezultatet konkrete, që detyroi Sekretarin e Përgjithshëm të NATO-s të interpretoj gabimisht marrëveshjen e vitit 2013, gjithësesi të dëmshme për Kosovën, që e kishte nënshkruar ish kryeministri Hashim Thaçi, e që ndalon veprimin e FSK-së në veri. U dasht ndërhyrja e presidentes Vjosa Osmani, që kjo lajthitje e Sekretarit të Përgjithshëm të NATO-s të kaloi në heshtje.
3. Sistemi i drejtësisë peng i establishmentit të vjetër politik dhe mediatik
Pavarësisht presionit (anemik) të mazhorancës, qeverisë dhe Kuvendit, mbështetjes së pjesshme të Presidencës, sundimi i ligjit edhe gjatë kësaj qeverisje vijon të mbetet peng i një sistemi drejtësie të lindur e të konsoliduar në një proces të gjatë korruptimi, drejtuar nga establishmenti politik i përmbysur, i përfshirë edhe në histori të krimit politik.
Shteti i së drejtës është bazamenti ku ngrihet demokracia dhe zhvillimi. Me një sistem drejtësie peng i korrupsionit politik dhe ekonomik është në rrezik ekstrem çdo reformë, çdo progres i qeverisë dhe i shoqërisë më gjerë.
Hija e pushtetit të korruptuar, madje edhe të kriminalizuar, që shkoi në histori më 14 shkurt 2021, ndihet aq e rëndë sa mban të tërhequr e mbërthyer edhe shoqërinë civile, e cila do të duhej të ushtronte presion publik të fortë për të kërkuar fillimin e vetingut.
4. Dalja e Kosovës nga projekti golgothian i izolimit të madh – një histori suksesi
Politika e jashtme është shembulli më frymëzues i bashkëpunimit energjik të tre pushteteve (Presidencë, Kuvend dhe Qeveri) drejt një synimi të vetëm, mbrojtjen e interesave të Kosovës.
Në angazhimin energjik të Kryeministrit Kurti, por edhe në suksesin komplementar të znj. Gërvalla, është përvijuar qartë linja e parimeve që udhëheq politikën e jashtme të VV-s drejt suksesit modest, por mençurisht të qëndrueshëm.
Një nga vlerat, që siguron qëndrueshmëri nw politikën e jashtme, është balanca mes interesit dhe moralit politik.
Kosova, në politikën e jashtme, i përket pa hezitim Perëndimit. Por mbi këtë super koalicion shtetesh bien edhe hije të forta interesash ekspansioniste të zgjerimit, të cilat dominojnë brutalisht vlerat më përfaqësuese të Perëndimit.
Në këtë kuadër, kjo qeveri ka treguar se di të zgjedhë anën e duhur edhe brenda koalicionit me dritë-hije të shumta. Marrëdhëniet bashkëpunuese me Kroacinë, konsolidimit me Greqinë, së fundmi edhe me Slloveninë, si dhe bashkëpunimi i gjerë strategjik me Turqinë, fuqinë ekonomike dhe luftarake të kohës, janë dëshmi se Kosovën, një nga vendet me demokracinë më të suksesshme në rajon, shovinizmi serb, pavarësisht lobingut të fuqishëm edhe në Perëndim, e ka të pamundur ta izolojë, aq më pak ta bëjë viktimën e vet, për arsye të vitalitetit të vet, mbështetjes dhe solidaritetit që merr Kosova, si shteti më i ri i integruar fuqishëm me vlerat e Perëndimit.
____________________________________________________
Copyright i revistës GJEOPOLITIKA. (ISSN : 3005-2777). Të gjitha të drejtat janë të rezervuara.
____________________________________________________
